inci itiraf

annem öldü

yoğun bakımın önünde volta atıyorduk. babam “bize biraz kahve alır mısın “ dedi. anlamışmıydı bilmiyorum ama biraz da uyuşuk uyuşuk gitmiştim geldiğimde babam “başımız sağolsun” dedi. şaşırdım hay kahve almaya giden ayaklarımı gibseydim. aldığım kartondan kahveler elimden kayıp düşmüştü. “annem beni bırakamaz” diye haykırdım hastane koridorlarında.

doktor “her şeyi yaptık ama kurtaramadık” diye sıraladı kelimeleri koca annemin ömrünün bitişini bir çınarın devrilişini 5 kelimeye sığdırabilmişti. 2 tane mavi önlüklü bir tane pembe önlüklü insan girdi odaya ellerinde beyaz çarşaf vardı. önce annemin üstünü örttüler. morga zütürceklerdi annemi ama annem üşürdü orada..

ablam ben ağlıyorken omzuma elini attı

eliyle gözyaşlarımı sildi. “ağla ağla açılırsın” diye teselli etmeye çalıştı. kendi gözlerinden süzülenlerde yaş değil miydi ?

son kez annemin yüzünü gördüğümde saat 03:52 di. morgdaydık ürperticiydi babam ceketini vermişti kendi kısa kolluyla duruyordu.

morgdan aldık annemi sabaha kadar uyumamış bedenimle 9 du sanırsam saat camiye zütürecek orada gasilhaneye bırakacaktık.

gasilhanede aileden bayanları istediler. annemi yıkamak için son kez görecektim ve dışarı çıkacaktım bir daha annemin yüzünü hiçbir zaman göremeyecek, teninin kokusunu hissedemeyecek bir daha asla ve asla tam olamayacaktım. yarım kalmıştım aslında..

annemin son kez gördüğümde pamuk gibi bembeyazdı, dudakları susuzluktan kurumuş hiç kımıldamadan öylece yatıyordu o kadar güzeldi ki annem!

“bitti” cenazeyi tabuta koyabilirsiniz dediler, içerden çıkan ablam kollarımda bayılmak üzereydi son defa bana “ biz şimdi napıcaz” dedi ve bayıldı. ablamı ayıltmak için uğraşırken annemin beyazlar içinde ayaklarına sarılan bir beyaz bez parçasından tutup “ 1 2 3 deyip” tabutun içine koymuştuk.

mezar boyu benimle aynıydı aileden biri girecekti, babamın takati kalmadığı için mezara atladım, imam nasıl yapmam gerektiğiyle ilgili komutlar veriyor bense birazdan anneme dokunacağım ve onu bir daha hiç kalkamayacağı yatağına son kez yatıracaktım.

topraktan yastık yaptım anneme biraz yumuşaktı toprak yağmur yağmış annem için toprak yumuşamıştı rahat uyusun diye, tahtalar uzattılar kıymıkları ellerime batıyor ama ben aldırış etmeden domino taşı dizer gibi çaprazlamasına sıralıyordum.

dayım elini uzattı hadi olum çık dedi, küreği aldım elime ve toprakla örttüm üstünü annemin üşümesin diye. herkes gitti mezara bir çicek ektim ve gittik

annem ölmüştü artık, büyümüştüm.