sarz cihazi hikayesini anlatıyor

ilk konuşmam ekim ayına dayanıyor beyler. okul eylül sonu gibi açıldı. ben tabi ergenliği eziklik içerisinde geçmiş özgüvensiz şişman bir bin olduğumdan yüzümü kaldırıp sınıfa bakmıyorum. muhabbetler ekim ayı gibi ilerledi bende. o zmana akadar millet zaten geçici kankasını buluyor. herneyse ben de gelene geçene selam veririm takıntımdır. ben ne zaman sınıfa girsem bu kız bana selam vermiyor. günaydın diyerek sınıfa giriyorum. ya kafa kaldırılır, ya göz selamı verilir ya da günaydın denir ama bu kız hiçbirini yapmıyor. başta ayar olmuştum. amk kevaşesi sanki bulunmaz hint kumaşı diyordum. (gerçi şuan tam olarka bulunmaz hint kumaşı diyorum ama) herneyse gel zana git zaman bir şekilde muhabbet kuruluyor tabi aynı sınıftasın sınavı mınavı derken.