askerlik hatırası en can alıcı hikaye

erzurumda askerlik yapan varsa bilir belki . ormana bakan bi kısım vardır. 500 metrede bir nöbetçi klubesi olur. gece olunca nöbetçi klubeleri birbirni görmez hele gece olunca hepten korkutucu olur oralar.
bir gece az önce anlattıgım o sıcak çatışmaya giren ps,kopat ekip varya onlarla oturuyoruz er gazinosunda . muhabet ediyoruz işte bunların konusma stilleri bile çok başka adamların gözlerinden pskopatlık akıyo dıbına koyim . sürekli surda söyle catıstık burda vurulduk falan . ölümden oyun gibi bahsediyolar dıbına koyim . benlede cok samimi oldular bafranın ndıbını duymuslar mafya falan catısma olaylarını soruyolar akılları fikirleri vuruş kırış dan dun dıbına koyim bende tam tersiyim hiç işim olmaz öyle şeylerle.
muhabet devam ederken birden alarmlar çalmaya başladı . sonra bi silah sesi duyuldu bunlar sevindi dıbına koyim hemen atladılar beyler olay var falan ben sasırdım kaldım . bu ekıbın komutanı sende gel dedi mecbur gidicen kosuyoruz dıbına koyim ormana dogru önden pat pat silah sesleri başladı. ulan ben ne anlarım ne bi eğitim var ne bişey . hızımı azaltmaya başladım bunlar deli gibi fark attılar bana gidiyolar. bende hemen yandaki çalılara atladım dıbına koyim çata pata silah sesleri mermi sesleri top sesleri derken. bi süre sonra sesler keslde bagırtılar basladı bende yavas yavas kalkıp onlara dogru yürümeye basladım ama hala tırsıyorum ufaktan sonra baktım ekip geri dönüyo aralarından samimi oldugum bitanesi vardı noldu lan dedim. nöbetçilerden biri tek basına korkmus bi agac gölgesini adam sanmış basmış alarma bunlarda zaten dünden meraklılar gördükleri her gölgeye ateş etmişler ama bi tak yokmus. nöbetçi cocukta bi araba dayak yemis dıbına koyim yalandan.