tesadüflere inanır mısınız ben pek inanmam

Ertesi gün gözlerimi açtığımda öğlen olmuştu. Alelacele kahvaltı yaptım. işe uğrasam fena olmaz diye düşündüm. Bu günü sakin geçirmeyi düşünüyodum. işteyken umutu aradım. Açmadı telefonunu, daha doğrusu ulaşılamıyodu. Herhalde uyuyo hala diye düşündüm. Çok da umursamadım. iş yapmayı özlemiştim resmen. Saatler birbirini kovaladı derken telefonum çaldı. Baktım arayan emeldi. Açtım hemen
-Bebeğim
-...
-Aa noldu, neden ağlıyosun sen
-Büyük teyzem...
-Nolmuş ona, kötü bi şey mi
- -Daha da ağlayarak- Ölmüş... bi kaç saat önce, yeni haber verdiler.
- Canım nerdesin, geliyim yanına. Başın sağ olsun
- Sağol. Ama annemlerle çıktık bile -ağlamaya devam-, izmire gidiyoruz. şimdi kapatmam gerekiyo. hoşçakal.
-tamam canım kendine çok dikkat et, tekrardan başınız sağ olsun.
Kapattı telefonu, bi de bu çıktı şimdi. Üzülmüştüm, ama daha önce sadece bi kere geçen bayram görmüştüm. Yaşlı bi kadıncağızdı, allah rahmet eylesin demekten başka bi şey gelmezdi elden.