iş yerinde yaşadığım tuhaf ilişkim

Bir parfumum vardı çok hoşuna giderdi. Bazen kendinden geçerdi. insanlar unutulabilir anılar da ama kokular asla derdi hep. Öğle paydosunda bahçede yine ücra bir köşede otururken başını omzuma dayadı. Çok istiyorum dedi. neyi diye sordum. Yanıtlamadı. Yalnızca iç geçiriyordu. Ne olduğunu sordum. Koku dedi sadece. O gün iş çıkışında merdivenlerden inerken elimi tuttu hiç beklemediğim bir anda. Yüreğim yerinden çıkacakmış gibi hissettim. Hayatında biri olduğunu bildiğim halde kaptırdım kendimi. Gönül ferman dinlemez derler ya aynen o hesap işte. Merdivenlerden inene kadar bırakmadı elimi. Sonrasında o kendi servisine bindi ben diğer servise. Çok istediğim bir şeydi. Senden bekledim ama senin yapamadığını ben yaptım yazdı whatappdan. Engellerin olmasa neler yapacağımı bir bilsen diye karşılık verdim ben de. Yazıştık bir süre. Manitasına yazmaya başladı sanırım bana geç vevap veriyordu. Ben yine hüsranlarda.