zeki panpalarım uzay konusu

hiçlik dediğimiz şey aslında dünyanın ta kendisidir.

bi düşünsene ne için yaşadığını.. yemek yemek için su içmek için gibişmek için iyi bir iş bulup para kazanmak için.. peki ölünce bu dünyada kazandıklarını ne yapacaksın? hiç..

tersten gidelim bir de. hiç doğmamış olsaydın ne olacaktı? hiç... öldükten sonra dünyada ne olacaksın? hiç. yaşarken birşeyler ifade eden bazı durumları ölümsüz olduğunu hayal ederek de yaşamayı denedin mi hiç? ölümsüz olsaydın ne yapacaktın? hiç kız arkadaşın olacak mıydı? nasılsa ölmüyorsun ya yemeğe ihtiyacın yok suya yok arkadaşa yok. gene bir hiç olacaktın. ne çalışıp para kazanmaya ne de düşünmeye ihtiyacın olacaktı.. hiçlikten öteye geçemeyecektin..

dindar arkadaşlar kızabilir şimdi söyleyeceklerime. ama kızmasınlar ben de müslümanım.
ya allah olsaydın? ne yapardın? tek başınasın ve sadece insanların sınanacağı bir dünya ve çevresinde bir takım gezegenler yaratacaktın. bu seni tatmin edecek miydi? allah ne ister? zaten var olan ve var olmaya da devam edecek olan bir varlığın ne gibi bir ihtiyacı olabilir ki? nefes almak desen almasa da ölmeyecek. yemek su desen yemese içmese de ölmeyecek. yemek su olmayınca doğal olarak tuvalet ihtiyacı da olmayacak. e ne diye var allah? sadece yaratmakla mı yükümlü? eğer öyleyse bu sorumluluğu kendisine kim verdi? onun da mı bir allahı var yoksa? onun da allahı varsa eğer o da elinin altında çalışması için neden başka bir allaha ihtiyaç duysun? aciz mi ki kendi işlerini yapamıyor ki ne gibi bir işi olacak? yoksa o da mı yaratmakla mükellef?
bu böyle sürer gider...
en başa gelirsek eğer, hiçlik demiştim ya aslında bizler birer hiçiz. insanlar yaşadıklarını zannediyor ama rüyada da aynı şekilde yaşadığımızı hissetmiyor muyuz? ancak uyanınca rüya olduğunu anlıyoruz. ya bu da bir rüyaysa? gerçeklik nerde? biz nerdeyiz??