balıkesirdeki yaz maceram

fenere doğru gitmeye başladık. orada insan sayısı daha çoktu, daha sosyaldi insanlar. akşam bile sahilde voleybol oynayanları görebilirsiniz. az ileride 2 basketbol sahası vardı. ışıklandırma olmadığından oynayan yoktu haliyle. 1-2 cafe vardı. tıklım tıklım doluydu oralar da. girmek istemedi berna'm. bende anlayış gösterdim devam ettik yola. az ilerde solda 'atatürk' büstü duruyordu. bir selam verip geçtik. sonra geri dönmeye başladık. sahilden gidiyorduk. solumuzda deniz vardı. birkaç yuz mt ileriye mehtap düşmüş hafif dalgalı denizi romantik şiir yazmak için uygun bir manzara haline getirmişti. hemen bir şeyler düşündüm

-seni yıldızlara benzetiyorum. yıldızlar kadar parlak yıldızlar kadar ulaşılmazsın. fakat tek farkınız var, yıldızlar milyarlarca sen bir tanesin.
-aşkım ne diyeceğimi bilemiyorum

deyip girdi koynuma. böyle biraz yürüdük.