satanist hikayemi anlatıyorum

rüzgarı hissedebildiğim zaman,
üçüncü çocuğun yere düştüğünü gördüm.
bayılmamıştı. oturur vaziyete gelip, bacaklarını önüne çekmiş,
ileri geri sallanıyordu. muhtemelen sinir krizi geçiyordu.
ben ise bir yandan tersten bir şeyler sallıyor,
bir yandan havanın soğumasını bekliyordum.
birazdan, eğer başarılı olursak o hemen pentagram içerisinden görünecekti.

ürperti gitgide artıp,
kalbimin sesini duyabilir hale gelince,
odanın içerisindeki semboller sallanmaya başlamıştı.
tamamen kapalı olan bu topraktan odanın içerisinde,
bir rüzgar esiyordu. fakat bir yerden bir yere değil,
sanki dolaşır gibiydi.
hemen önümdeki mumlar,
ve arkadan gelen ışık sönünce,
sadece kutuplarda kalan mumlar ile,
pentagram üstünden duvara bakıyordum.

aşkın bir anda efendimiz diye çığlık attı.
o anda korkudan altıma bir miktar kaçırdığımı hatırlıyorum.
kulağımda bir atardamar atıyordu sanki.
kaynıyordum resmen. havanın iyice soğuduğuna
karar verince, üstümdeki çıkardım. tem dizimle
yere çöktüm. sırtımda resmen birisinin olduğunu hissedebiliyordum.
bu sırada kafamı tersten selamlamak için sağa ve sola çevirdim;
sola bakınca; duvarda bir şeylerin hareket ettiğini seçebiliyordum.
sonra tekrar sağa çevirdim; aşkın kahkahalar atıyordu.
diğer çocuk ise çoktan bayılmıştı.