cin çağırdıktan sonra başıma gelenler

emin olmamakla birlikte üç kulhü bir elham okunduğunu hatırlıyorum. bana okutmadılar. dua okuma işlemi bittikten sonra fincanı yer masasını üzerine koydular ve ahmet sesli bir şekilde ruhlar aleminden bir ruh istiyoruz demeye başladı. belki de 5 dk bu şekilde devam etti fakat hiç bir tepki yoktu. bu konuda epey tecrübeli olmalılar ki yeri değiştirelim dediler. evin salonuna geçtik. aynı düzenek orada da kuruldu ve aynı işlemi tekrar yaptılar. bu arada unutmadan ekleyeyim, parmakları da fincanın üstünde fakat ben hala olaya müdahil değilim. sadece etraflarında oturuyorum, onlar da çağırıyorlar. bir süre daha denediler. yaşananları görünce gözlerime inanamamıştım. bugüne kadar duyduğumuz, ala edip gırgırını yaptığımız şey gerçekmiş. arkadaşlar 13 14 yaşındasınız. düşünsenize o an yaşadıklarınızı. bütün tüylerim diken diken olmuştu. korkudan bir süre konuşamadım. fincan hareket ediyordu. zikzak çiziyordu fincan. abimler hiç bir şey yokmuşcasına, çok soğukkanlı bir şekilde fincanı izlerken, ben korkuyla onları izliyordum. içimde besmele çekmeye çalışıyorum, ama o korkuyla onu da beceremiyordum. abimler bir takım sorular sormaya başladılar. sordukları her soru da fincan hareket ediyor, üç harfli cevap veriyordu. onlar şahsi olarak ne sordu hatırlamıyorum. fakat benimle ilgili sordukları sorulara hep doğru cevabı verdi. o zaman beni seven bir kız vardı. onu sordular üç harfliye. Allahım gerçekten de doğru bilmişti. korkum iki kat daha arttı o an. ömrümden ömür gidiyordu. o yaşadığım saniyeler hiç çıkmıyor aklımdan nasıl bir etki bıraktıysa üstümde. fakat bir yandan da aklımı kemiren bir şey vardı. abimler hareket ettiriyor olamaz mıydı fincanı?