1. 1.
    0
    Konuşmayı biliyorum, duymayı biliyorum sesleniyorum ama duymuyorlar. Saatlerce yürüyorum insanlara bakıyorum gözlerim çok da iyi görmez o kadar telaşlılar ki, bir otobüs kaçırmamak için üst üste gitmeye razı oluyorlar. Ben öyle değilim, ben randevuma erken hayata geç kalmayı seviyorum. Vitrinlere bakmıyorum yürürken, denizin sesini bastırmayacak kadar hafif çalıyor müzik kulaklığımda. Binlerce hayal kuruyorum her adımımda gördüğüm her insandan bir şeyler alıyorum kendime. Hayat olması gerektiği gibi değil. Hayat adil değil, hayat ne ki?
    ···
   tümünü göster