satanist hikayemi anlatıyorum

kemal eve taşındıktan sonra eskisi gibi davranmaya başladı.
artık kendisi de bir şeyler anlatıyordu.
ama dikkatimi çeken şey, cenk ten konuyu kesinlikle açmıyordu.
bir keresinde yemek yerken cenk ne yapıyor diye sorunca,
bilmiyorum diyip kestirip attı.
ondan bahsedince suratındaki ifade bozulmuştu.
kavga falan ettiler diye düşünmüştüm.

o günün gecesi, uyanıp tuvalete gittim sırada
bunun odasından sesler geliyordu.
birisi baya baya ağlıyordu.
kapıya yaklaşıp kulağımı koydum,
kemal odasındaydı. ve koskoca adam ağlıyordu.
onun cüssede birisinin ağlamasını başta garipsedim
fakat dünyanın binbir türlü hali vardı.
belli ki dertliydi ve şu gece yarısı bu derdi çözemeyeceğimiz için
ses çıkarmadan geri döndüm.

ertesi sabah, öyle boş boş otururken
konuyu o geceden açtım.
"oğlum gün gece tuvalete kalktım" dedim,
dakkasına bunun suratı sinirli bir hale geldi.
"ee" dedi.
"ağlıyordun oğlum bir şey yapmadım ama
derdin varsa söyle halledelim bak biz arkadaşız" dedim.
"yok bir şeyim" dedi.
"nasıl yok amk" dedim buna.
ayağa kalkıp bana doğru yürüdü,
başını eğip, "yok dediysem yok o kadar" dedi.
bildiğin beni tehdit eder gibi konuşmuştu.
"eyvallah" diyip konuyu kapattım.