17 ağustos depremini hatırlayanlar yazsın

depremden 3 saat önce yalovadan istanbula feribotla geçiyoduk. havadaki yıldız sayısı o kadar fazlaydı ki elinizi uzatsanız yıldızlardan birini kapacaksınız gibiydi. ayın erken ve garip bi şekilde batışını denizin ortasından geçerken görmüştük ama anlam verememiştik.eve gittiğimizde herkes uyumuştu.ve ben depremi hissetmedim. deprem bittiği sırada annem odamın kapısına gelip bana seslendiğinde uyanmıştım ne olduğunu anlamamıştım o zaman daha 5. sınıfa gidiyodum ve deprem hakkında hiç bişey bilmiyodum. 6. kattan merdivenlerle aşağıya o karanlıkta nası indiğimizi çok iyi hatırlıyorum.ve dışarıya çıktığımda ki o panik havasını gördüğümde korkmuştum. radyodan ölülerin ve yaralıların sayısını duyduğum da bunun hiç adil olmadığını düşünmüştüm.
umarım bi daha böyle bişey yaşanmaz her ne kadar istanbul depremi olcak deselerde.