şizofrenik birinin hayatı

bir gün rüyamda cenneti gördüm. yazmıştım incide ama hiçkimse giblememişti. onu tekrardan yazıcam. annemin hasta olduğu zamanlardı (şuanda ameliyat oldu) yaklaşık 2 ay önce falan rüyamdayım ve mahşer yeri derler ya öyle birşey. ama hiçte kafamdaki gibi değil kafamda olan şey sonsuz genişlikte bir alan ve tüm insanlar orada. ama öyle değildi küçük bir alan ve tüm insanlar orda nasıl sığıyolar diye düşünmeyin sığmışlardı işte. günahlar sevaplar ölçülüyor nasıl olduğunu tam hatırlayamıyorum. ben cennete gidiyordum ve orada sırattan geçmeye çalışan insanları gördüm. sırat köprüsü normal bir kalas gibi birşey ve uzunda değil birkaç adımlık bişey ama ilk adımı atınca ayaklar kayıyor ve aşşağıya çukura düşüyordu herkes. sonunda bembeyaz bir yere geldik gördüğünüz beyaz rengi değil bu çok farklı. (yazıyı yazarken şu anda başım dönüyor.) pofuduk bulutların üzerindeyiz yanımda beyaz bir varlık var ama görünmüyor sadece beyaz. koridor gibi bir yerdeyiz ggidiyoruz otel odaları gibi odalar var. herkes farklı yerlerde kalıyor bu benim hiç hoşuma gitmemişti rüyamda. neyse geldik kapı açıldı girdim içeri bir çocuk ve annem ordaydı çocuk dediğim 7 yaşlarında. girdim içeri bembeyaz dört duvar oda farklı olan ise sonu yok görüyorsunuz ama gittikçe uzuyor bitmiyor sonu yok. çilekli pasta diledim bi anda ve önümdeydi çilekli pasta. neden bunu diledim bilmiyorum. cennet umrumda değildi o an Allah'ı görmek istiyodum ben başka bişey istemiyodum ama çok geçmeden uyandım.