şizofrenik birinin hayatı

kalkıyorum sabahları servise binicem çıktım dışarı geldi servis bindik servisteyim ama sanki sadece bedenim orda ben yokum. servisten tam inicez işte o zaman bedenimle bir oluyo gibiyim ve yine sanki o servis boyunca yaşamadığımı sanıyorum ama hatırlayabiliyorum o anları. okula girdik işte başladı yine stres... düşünüyorum acaba bugün sınav varmı acaba bugünde ödev varmıydı diye çünkü hatırlamıyorum hiçbir zaman bana ödev varmı diye sormazlar çünkü biliyolar hatırlayamam. sınıfa giriyorum bi süre sonra birisi diyor ordan lan bugün şu ödev ben hala hatırlamıyorum o ödevin olduğunu. kafam o kadar incinki düşünceler uçuşuyor fikirlerim birbiriyle sevişiyor gibi kafamda neler olup bitiyor gerçekten benim dahi haberim yok.