amerikadaki 4 senelik lise hayatım

neyse ben pedere durumu anlattim dedim peder olmuyor trye mi donsem beceremiyorum (ergen kafasi iste) pederde uzme canini ayaklarina yatti bizim okulun basketball kocunu taniyormus kocunda ozamanlar benim yasimda oglu vardi. dedi iste cagiriyim ogluyla gelsin tanisirsiniz kaynasirsiniz. cok icimden gelmedi zaten en ufak seyde kafada kuruyorum yine basladim kurmaya yok cocuk zoraki gelicek nasil anlasicaz filan derken bi haftasonu yolu buldular bizim evde. cocukla tanistim iste aa dıbınakurum sen o yeni cocuk degilmisin diye girdi sohbete bende ne derse yes diyorum amk. ama cocugu hic gozum tutmasti zaten benlede bi zoraki arkadaslik kuracakmis gibi bir hali vardi. cocugun babasi beni torpille takima almaya teklif etti bende caktim bir yes daha. aslinda cocugu bir kenara birakirsak bu olana sevinmistim cunku basketballda onceki entrylerde anlattigim gibi gercekten iyiydim. cocukta bizim evde bana yardimci olucam ayaklarina yatmisti halbuki beni ne zaman okulda gorse kaciyordu keko. neyse bir kaç haftaya kalmadi beni antremanlara almaya basladilar...