kimseye yazamadım buraya yazıcam

gittim ama kafam almıyor ki amk. düşünemiyorum, ulan gavatın evladı ilaç yok, üzeride okul üniforması cebinde beş kuruş yok. ne tak yiyorsun sen? ama kararlıyım. o kızı bırakmayacağım. gece oldu yediğim taku anladım. evde türlü türlü tipler türedi. kova yapanı, eroin vuranı, hap atanı hepsi var. bizim eleman mahallede ortam için böyle bir hataya düşmüş. savaş abiler vardı mahallede eski hapçılar. hepsi evde. eskiden sokakta olan kim varsa orda.

bu yoldan dönmek yok dedim. bir oda buldum kendime boşta aldım anahtarını kapadım kendimi. arkadaşlar 2 3 parça kıyafet attılar onlarla geziyorum. okul kıyafetini leğende yıkayıp asıyorum evde ne ütü var ne bişey. deli gibi utanıyorum da kızın yanına giderken böyle. sonra bir gülüyor uçuyor gidiyor amk bütün dertler. gibeyim dünyayı diyorum.

bir gün dayanamadı sordu. "niye evden kaçtın?" dedi. söylememiştim evden kaçtığımı kimseye. nerden anladım dedim. üstünden dedi. kız haklı . pantalonlar hafiften yeşil bizim. her gün salatalık turşusu gibi gidiyorum okula amk. zaten ailem idareyede haber vermiş çoktan. gelin alın demişler. babam burnu sürtsün pekekentin demiş. haklı adam.