kimseye yazamadım buraya yazıcam

1 sene geçti aradan kimseye anlatmadım. annem babam bile unuttu belki de hasta olduğumu. ben bile unutur olmuştum. rutin olmuştu. 1 sene hiç sevgilim olmadı. sevgi hissedemedim çünkü. sadece sevgi değil. aramızdan bir arkadaşımızı kaybettik mahalleden. trafik kazasında, yanlarken ölmüş gerizekalı. üzülemedim. herkes gitti cenazesine, ben üşendim. o gün başladım kendimden nefret etmeye.

sonra bir gün geldi okula gittim. her gün öğle tenefüsünde tek başıma bahçenin koşesinde yemek yediğim yer vardı. oturmuştum oraya. sonra onu gördüm. sapsarı saçlı, masmavi gözlü. hani filmlerde görürüz ya beyler, okula yeni gelen güzel kız klişesi vardır. en güzelidir amk nedense, bir an öyle bir filmde sandım kendimi. döndü göz ucuyla baktı bana. kalbim attı. hepinizin başına gelmiştir beyler.

heyecanlanırsın. hızlı nefes alırsın. için gıdıklanır. herkes için normaldir bu. ama ben 1 sene ot gibi gezen adamdım. çarpıldım.