3 yıllık ve çok mutlu bir ilişkim vardı

iş tiyatrodan çıktığında ben derhal köşedeki sessiz sakin yerimi alıp önüme bakıyordum. bir kaç dakika sonra adam yanıma gelip dışarda sigara içmeyi teklif etti. mutlulukla kabul ettim. koluma girip beni dışarı çıkardı.

çok net bir soru sordu adam. "sen kimsin?". güldüm önce. sonra cevapladım. adamın gözleri ışıldıyordu bana bakarken. maden kazan insanların altınla ilk karşılaştıklarındaki parıltıyla aynıydı gözlerindeki. cevher bulmuş bir madenci gibiydi

biraz daha sohbet ettikten sonra beni kendi tiyatro okuluna davet etti. normalde insanların para vererek gidebildikleri bir okula, o okulun sahibinin bir davetlisi olarak katılacaktım. gurur her yanımı sarmıştı ama bir pot kırmamak için sakin davranmaya çalışıyordum. ve başarıyordum da. adam söylediklerinin karşısında verdiğim normal sıradan tepkileri gördükçe doğru birini seçtiğinden daha da emin gözlerle bakıyordu bana. adamın teklifini düşünmeden kabul ettim.

artık topluluğumuzda bana hocalık yapan insanlarla aynı okula gidip aynı eğitimleri alacaktım. bu muazzam bir başarıydı.

herkes dağıldığında ben sokaklarda yürümeye başladım. kadını düşünüyordum. bu kadarının ona fazla geleceğini biliyordum. ama verdiğim karardan dönmeyecektim. iki tutkumdan birini diğerine katlettirmeyecektim. yine de korkmadığımı söyleyemem. çocuklar gibi korkuyordum