satanist hikayemi anlatıyorum

hayat, genellikle içinde bulunduğumuz akarsuya karşı koymaktan ibaret.
ve çoğu zaman karşılaştığımız o direnç,
bizden başkası da değil.
şakağıma bir namlu dayanmış.
tetiği benim elimde olan.

ertesi gün anakaraya dönüyoruz, telefonları çoktan attık.
şehrin pis bir yerinde, pis bir otel odasına çıkıyoruz.
başlangıçta her şey çok güzel.
yaşabilmeyi seviyorum her şeyden önce.
ama biliyorum ki tetik çekilecek.
15 güne yakın bir süre sonra ırmak yakalanıyor ailesince.
tabi ki ondan sonra ben yakalanıyorum.

arabadayım. gözümü kapatıyorum. karşımda altından bir taht var.
üstünde oturunca tutuşuyorum. bu bir düş.
biliyorum, çünkü babam dikiz aynasından sert bir şekilde bana bakıyor.
eve gidiyorum; bütün aile orada.

neden diye soruyorlar,
cevap vermiyorum.
tekrar soruyorlar.
cevap veremiyorum.

biliyorum ki, nedeni yok. içim şimdi biraz huzur bulmuş gibi.

ırmakla konuşuyorum. yarın kaçıp intihar edeceğiz.
düşününce, artık bir namlu olmadığını hissediyorum.
bu sefer koşarken nasıl olduysa dört tarafı denizle kaplı bir yere gelmişim.