satanist hikayemi anlatıyorum

iyi bir insanım bence.
bir kere ideolojim ezilen halklar için.
ben ezilenlerin yanındayım.
ama üstümde asgari ücret seviyesinde kıyafet, ayakkabı var.
birkaç aileyi doyuracak bir keman çalıyorum.
üniversiteye girebilmek için dershaneler ve özel dersler alıyorum.
eğleniyorum da artık, çünkü iyi bir insanım.
tanrı var mı yok mu neden önemli olsun ki?

bir gün ırmakla yeşili bol olan bir yere, deniz yoluyla gidiyoruz.
dolaşıyoruz vs. bir kıra çöküyoruz.
gözlerimi kapıyorum;
hissetmem gereken huzur; hissediyorum galiba.
ama bir şeyler ekgib. biliyorum ki öyle.
buradan dönünce eve döneceğim.
evdekiler ise beni anlamıyorlar.
çünkü ben ortalama üstüyüm.

şiir okuyorum, fazlasıyla.
heinrich von kleist diye bir adam var.
çok sevmiş, sonra sıkmış kafasına.
ırmağı alıyorum yanıma. diyorum ki evden kaçmalıyız.
param var, biraz idare eder. birkaç gün otelde kalır.
ardından bir hayat kurmaya çalışırız.

o gün o vapuru kaçırıyoruz.