satanist hikayemi anlatıyorum

zengindim,
yakışıklıydım,
entelektüeldim,
ortalama üstüydüm!
asiydim,
erkektim.
iktidar bendeydi.

hayatımın aşkı olan ırmak a yaklaşmak için her şey vardı.
zaten benden daha iyisini mi bulacaktı?
seviyorsam gidip konuşmalıydım.
hem ben onu çok seversem, o da beni öyle sevebilirdi.

bir cuma günü.
dram yaratmak için söylemiyorum; ciddi ciddi yağmur yağıyor.
sırf cesaret toplamak adına avrupa dan parfüm getirtmiştim.
onu sürdüm.
saçlarımı taradım.
asi olduğum için o hafta 2 günlük sakalım var.
süperim çünkü.
yakışıklıyım.
o gün ırmak nöbetçi.
bir kantinde toplanıcaz,
o giriş kapısına yakın olan yerde durup,
sesi alınca marşı çalacak olan düğmeye basacak.

o sırada kantinde bir deniz var. denizin üstünde insan kafalarının oluşturduğu
nergisler. birini alıp ırmağa vermek istiyorum. çünkü birazdan gidip açılıcam,
kabul edecek. o gazla koşarak bahçeye atlayacağım;
istiklal marşından kaçtığım için ceza yiyeceğim;
ama olsun.
çünkü ırmak benimle,
hem de çok yakışıklıyım.

o sırada kantinde bir yol var. ciddi ciddi gözümde görünüyor.
daha yeni iniliyor aşağıya ve en az 15 dk var.
yani zamanım belli.

ilerliyorum, kantinden çıkıyorum;
müdür yardımcının odasının önünden merdivenlere çıkıyorum,
son bir koridor.
onun sonunda ırmak.
beni görünce gülümsüyor.
bacaklarımda garip bir his.
sanki kopup kaçacaklar.
kalbim son derece atıyor, çünkü kız birazdan benim olacak.

yanına gidiyorum, ne yapıyorsun burada diyor.
tabi ki arkada tchaikovsky den romeo ve juliet çalıyor.