1. 501.
    +2
    yurttaki çocuklar da benden farksız oldukları için ilk başlarda onlarla vakit geçirmeye çalıştım. ama adım attığım herkesin aptal olduğunu öğrenmem çok zamanımı almıyordu ve ben geri basıyordum. çarşıdan rıhtıma doğru yürüyordum bir gece. yurttaki insanlara adım atmaktan vazgeçtiğim günlerdi. ellerim ceplerimde kafam yalnızlığımla meşguldü. henüz nerede ne olduğunu tam bilmediğim için birini durdurup nereden tekel bulacağımı sordum. cevabımı alıp adamın söylediği yöne doğru yola koyuldum. tekeli bulduğumda aklıma kazımıştım çoktan yolu. ihtiyacım olacağından emindim. içeri girip 3 tuborg alıp çıktım. moda sahili öğrendiğim ilk yerlerdendi o yüzden macera aramayıp orada oturmaya karar verdim. bir kaç dakika sonra rüzgar yüzümü yalıyordu oturduğum kayanın üzerinde. poşetten çekip biraları teker teker yuvarladım. yalnızdım ve her şeyden bihaberdim. gözüm sürekli arkamdaydı. her an başıma bir şey gelecekmiş gibi yaşıyordum burada. yıllarca televizyonda cinayet gasp kapkaç haberlerini izlerken sağ üst köşede istanbul yazdığı içindir belki de.
    ···
   tümünü göster