dün gece cinler iflahımı okudu yine

Uyandım yatıyorum odamda.o odada da gömme taş fırın vardı
ekmeği falan dedemler orda yapardı. fırın alev alev yanıyor oda o
alevlerin yaydığı ışıkla gölgeli gölgeli böle saçma bi kızıllıkta
aydınlanıyor.ne alaka bu fırını kim yaktı bu saatte diye
düşünüyorum sonra aklıma balkonda olanlar geldi hemen ürperdim başımda bi sıcaklık elimi alnıma zütürdüm kanıyor
balkonda düşünce çarptım heralde diye düşünüyorum ama başıma
bunlar gelmişken annem beni nasıl odama getirip hiçbirşey olmamış
gibi bırakıp gitti diye de aklım almıyor. üzerimde sanki bi ton ağırlık
var zor hareket ediyorum odada bi yanan ateşim sesi var birde
benim kalp atışlarımın sesi. nefes nefeseyim ama nefes alamıyorum fırından dedemlerin kedisi çıktı o yanmış kıl kokusu buram buram
burnumda kuyruğu alev içinde bana doğru geliyor ama çok sakin
kedi sanki hiç bir şey olmamış gibi ben hareket edemiyorum tek
yapabildiğim kafamı kaldırıp kediyi izlemek. kedi ayaklarımdan
göğsüme geldi oturdu yorganda alev almaya başladı kediyle göz
gözeyim ortalık duman içinde bağırıyorum sesim çıkmıyor derken derin bir nefesle bu sefer gözlerimi bi açtım arabadayız babam
arabayı sürüyor amacam ön koltukta annem arka tarafta beni
koltuğa uzandırmışlar annemde bana sarılmış öle uyandım. uyanırk
en öle bir nefes alarak uyandım ki sanki bağırıyor gibi. noluyor
falan diye bağırıyorum ben.ev yanıyordu kedi falan diye
saçmalıyordum. meğerse balkonda düşünce babamlar beni hemen şehre zütürüyorlarmış yani az önce kabus görmüşüm en azından
öle inandırmaya çalışıyorum kendimi. annem ağlıyor herkes iyimisin
falan diye soruyor iyiyim falan diyorum ama kalbim hala 180
atıyor ve içim o kadar sıkılıyorki anlatamam. köyden Kastamonu
merkez 100 km falan ama yollar hep toprak ve dağların içinden
geçtiği için gitmek bir 2 saati buluyor derken tekrar dalmışım uyandığımda hastanedeydim