sosyal fobiyi aştım

ve bu hapı azaltarak bıraktım. bıraktığım hafta tekrar nüksedi. tekrar eski halime dönmüştüm.bu bana ağır geldi. hatta bir ara intiharı bile düşündüm. ailem sayesinde bundanda vazgeçtim.eve kapandım kimseyle görüşmüyordum. çünkü yaşadığım onca mutlu şeyden sonra bi anda vücudumun değişmesi haliyle beni çok ağır yaralamıştı.

düşünün artık sadece ev-okul arası gidiyordum ve hiç bir arkadaşla görüşmüyordum. sevgilimde ayrıldı zaten. iyice yıkılmıştım.
internet tek arkadaşım oldu ben bu hastalığı yenmeliydim öyle böyle yenmeliydim.ve nlp diye bir şeyle tanıştım.
bu pozitif düşünce işi falan gibi şeyler yazıyordu. orada telkin sözleri olumlu düşünce, telkin müzikleri gibi şeyler buldum.

"tek çareniz kendinizsiniz"yazısını gördüm.bu yazıdan çok etkilenmiştim."herşey beyinde biter,sen ne istersen o olursun" ise beni tam 12'den vurmuştu evet beyler. herşey beyinde bitiyordu.siz ne olmak isterseniz ol oluyorsunuz.

tek şey "inanmaktı".