1. 151.
    +4 -1
    yüzünü kendime çevirdim. ellerini iki yana bıraktı. gözlerinde kendimi görüyordum. bir an için orada olacak tek kişinin ben olduğumu düşündüm. müthiş bir huzur... belindeki atletin uçlarından tutup yukarı doğru çektim. kollarını yukarı kaldırdı. hareketlerimiz yavaştı. çünkü dudaklarını öperken bir başka eylemi gerçekleştirmek çok güç geliyordu. orada seni çeken bi şeyler var ve çekiminden sıyrılmak çok zordu. tüm bu zorluğa rağmen havaya kaldırdığı kollarından atletini kurtarmayı başardım. gözlerimi tekrar ona çevirdiğimde daha evvel onlarca kere gördüğüm bir bedeni tekrar görüşümün beni nasıl olurda hala ilk kez gördüğüm an üzerimde yarattığı etkinin aynını yaratabildiğini düşündüm. ondan öğrenmiştim şaşırmayı. daha doğrusu onunla öğrenmiştim. yaptığım şey buydu. şaşırmak. orada öylece durup şaşırdım.
    ···
   tümünü göster