mitoloji merakı olan panpalar doluşun

-iştar-

iştar, Akad mitolojisindeki bir tanrıça. Sümer mitolojisindeki inanna'dan türemiştir; iştar'a inanna'nın Akad mitolojisindeki hali denilebilir. Kökeni kuzeybatı Semitik tanrıça Astarte'ye dayanır. iştar'ın Astarte, Anunit ve Atarsamain olarak da anıldığı olmuştur.

inanna Utu/Shamash'ın ikiz kız kardeşi, Nanna/Sin'in kızıdır. Enlil'in dünyasında ilk doğan odur. Verilen ilk isimler Sümerce iken ikinciler Akadlar tarafından bu tanrılara verilen isimlerdir.

Tanrıça iştar Venüs gezegenini temsil eder. Bereket, aşk, savaş ve ciks tanrıçasıdır.

iştar'ın batı dillerindeki kullanılan karşılığı, 'yıldız' anlamında 'star' (ingilizce), 'Stern' (Almanca)'dır. Eski dönemlerde batıda, haftanın her bir günü, birine ayrılarak Güneş, Ay ve beş yıldıza (bazıları aslında gezegen) tapınılıyordu. 'Saturday' olarak kullanımdaki ingilizce sözcük, Satürn gezegenine adanmıştı.

iştar'ın simgesi bugün çok yaygın olarak kullanılan beş köşeli yıldızdır. Dikili tahta kazık, Meşe ağacı (bol yapraklı ağaçlar) ve Kırmızı gül iştar'ın diğer simgeleridir. iştar yıldızı ayrıca, güneş çemberinin içinde ters çevrilmiş şekliyle pentagram, (satanizm) simgesidir. iştar'ın başkaca adları arasında Astarte, Aştoret, Artemis, isis, Venüs, Kibele gibi çeşitli adlar bulunur. ilk başta Baal'in annesi olan iştar, daha sonra ölen Baal'in reenkarnasyon ile yeniden dünyaya gelmesiyle bu kez Baal'ın eşi olur. Kırmızı gül iştarı simgelerken, lale Baal ile ilgili bir simgeyi oluşturur. Leyla ile Mecnun gibi edebiyatta yeralan bazı efsanevi aşk konuları, batıda da başka adlar alarak, gerçekte Baal ve iştar'ın aşkını simgelerler. Kırmızı Gül'ün kırmızı olmasının asıl nedeni kan dökülmesini (insan kurbanlarını) simgelemesidir.

iştar kuzey Zazaca'da Astare, güney Zazaca'da ise iştar olarak adlandırılır Türkçe karşılığı ise yıldız demektir.