1. 1.
    0
    ey pây-bend-i dâm-geh-i kayd-ı nâm ü neng
    tâ key hevâ/yi meşgale-i dehr-i bî-direng

    an ol günü ki âhir olub nev-bahâr-ı ömr
    berg-i hazana dönse gerek ruy-ı lale-reng

    Âhir mekânının olsa gerek cüra gibi hâk
    devrân elinde irse gerek câm-ı ayşa seng

    insân odur ki âyine veş kalbi sâf ola
    sînende neyler âdem isen kîne-i peleng

    ibret gözünde niceye dek gaflet uyhusu
    yetmez mi sana vâkıa-i şâh-ı şîr-çeng

    ol şeh-süvâr-ı mülk-i saâdet ki rahşına
    cevlân deminde arsa-i âlem gelürdi teng

    baş eğdi âb-ı tîğına küffâr-ı engerüs
    şemşîri gevherini pesend eyledi freng

    yüz yire kodu lûtf ile gül-berg-i ter gibi
    sanduka saldı hâzin-i devrân güher gibi
    ···
   tümünü göster