dilencilik anılarımı anlatıyorum

Kimi zaman guleceksiniz , kimi zaman agliyacak, kimi zamanda vay aminakoyyim diyeceksiniz.

Part 1 yer Ankara

dilencilik mesleğini neden araştırdığımı merak edebilirsiniz her şey bundan 8-9 ay önce önümde yürüyen çocuğun ankara bahçeli 3. caddede teyzeye 1 lira verip mendil almamasıyla başladı. o an gelirlerinin ne olduğunu çok merak ettim teyzenin yanına gittim ve 1 lira verdim bir mendil aldım kadına sorduğum soruya doğru cevap vermesi kaydıyla 5 lira daha vereceğimi söyledim. tüm diyaloglarda b= ben d = dilenci

b- bir günde ne kadar kazanıyosun
d- napıcaksın sende mi dileneceksin ?
b- 5 lirayı istiyor musun istemiyor musun?
d- gününe göre değişiyo
b- oratalama bi rakam verebilirsin herhalde
d- 100 lira diyelim gönlün olsun... (gayet aç gözlü bir şekilde) 5 lirayı verecek misin
b- daha fazla kazandığın oluyor mu?
d- gününe göre değişiyo dedik ya... oluyo tabi
b- en çok ne kadar kazandın ?
d sana ne be napıcaksın hem sen polis misin zabıta mı defol git(küfürde etmiş olabilir)?
b-(5 lirayı çıkardım ve uzattım) cevap verirsen senin?
d- 400 liradan daha fazla( bence abartti ama sonrdan ogrendimki olabiliyormus yerine gore)
b-alabilirsin... dedim ve uzaklaştım. uzaklaşırken 400 liradan daha fazla kazandığını söylediği an kulaklarımda çınlıyordu. bu miktarı asgari ücret alan biri 15 günde kazanamıyorken bir dilenci sadece bir günde kazanıyordu. merak gerçekten büyük bir hastalıktır ya inanılmaz bir şekilde merak ediyordum. eve gittim internetten biraz araştırma yaptım ama tatmin olmadım kendi gözlerimle görmek istedim. öğrenmenin tek yolu dilencilerle muhabbet etmek onlara sorular sormak hatta belki de dilenmekti(bunda yaptım).