hirsizlik için girdiğim evde 3 ay yaşadım

yine mutfakta oldukları için sesleri gelmiyordu. eve o kadar kişi gelip gidiyor, nerdeyse hiçbirini duyamıyordum. kim olduklarını dahi bilmiyordum. belki ünlü kişilerdi gelenler. çünkü yüksek meblalardan bahsediliyordu hep. kim her ay o kadar para verebilirdi? yıllık bile o parayı veremeyecek insanlarla dolu iken etrafımız. bir an once evden gitmeleri gerekiyordu ki ben de gidebileyim. ama bir yandan da burda olmak güzeldi. sınırsız yiyecek içecek. hem de para ödemeden. tek sorun kıyafet ve banyoydu. aslında hiç bakmamıştım yatak odalarına. kesin bir sürü temiz ve kullanmadıkları kıyafetleri vardi. vücudumu da bulabilecegim ıslak mendil gibi bir şeyle silebilir, elimi ve yüzümü yıkayabilirdim. çok iyi degil ama pratikti çözüm. tüm bunları düşünürken sesler geliyordu. hademe evden ayrılıyordu. nefret etmiştim kadından.