dedim bu böyle olmaz

kuzene dedim napıcaz dedi böyle olmaz gel gidiyoruz orda saldırıcaz artık yapıcak bisey yok. hadi dedim banada bi cesaret geldi o an. gittik kuzenle yanına. kuzen buna kardes kalk dedi kalkar kalkmaz kafayı gömdü. afalladı bizimki. lan noluyo demeye kalmadan iki tanede ben vurdum huur cocuguna. zar zor toparladı kalktı bu kuzen tam bi tane daha vurucak. arkadan bi el tuttu bunun elini cevirdi. gömdü kafayı. ulan ben sansımı bahtımı hayatımı gibeyin veli toplantısı varmıs bu piclerin. babası gelmis gürayın. birde herif güraydanda hayvan. kuzenle beni bu ikisi bir dövdü. ama hayatımda böyle dayak yemedim ben. öyle böyle dövmediler yani bizi. kacmak zorunda kaldık kosa kosa. kuzenin gözü mosmor benim gömlek yırtılmıs. ve bilegim catlamıstı. o an anladım ki kendi hırsımla kendi hayatımı gibtim. kuzenin ankaraya geri döndü. ben kendimi eve zor attım. olayın ardından elime gecen tek sey ablamın yedigi yannantı. sonrasını soracak olursanız beni ailem okuldan aldı. bi kac yıl sonra yanlarından ayrıldım. ablamın sözlüsü bakire olmadıgını anlayınca yaklasık 7 ay önce onu terketti. kuzenle bi daha konusmadık. güray hem beni hem ablamı hemde kuzenimi gibti yani. o vakitten sonrada bizim ailede kimse toparlayamadı.