the brotherhood

2012 yılını tarih kitapları yazmayacak, herkes için anılarının olduğu güzel veya kötü bir yıl olucak, ama bizler bir değişimin parçası olan değişimin değil bir uyanışın, içindeki gücün farkında olmayanlar için çok farklı bir yıl. Yazıları ilk okuduğumda 1 ay geç başlamıştım ama değişim günlerle alakalı değil içindekini keşfetmekte alakalı birşey. O sene değişimi yaşadığımı hissettim ama bir uyanışın yarıda kalması ben en derinden üzdü ki o zamandan bu yana anlıyorumki o yazılarda dahi hayatıma kattığım şeyler bana kötü birinin vereceği şeyler değil. Sana yavşıcak değilim ama senin gösterdiğin yol bir neslin gelebileceği en iyi yol. O bize kendi düşündüklerini vermedi bize kendimizde olanı kazandırdı. Yaşam dediğin bir kumsal yıkıp yıkacağın kalaler sana bağlı, bu yüzden bu değişimin bir parçası olmak bir toplumun uyanışında ki katkı olmak bir alfa olmadan önce yapılabilecek en güzel şeydir. Çünkü onlar düşman değildir sadece birbirlerini tanımasa dahi içindeki güç onları en yakın dost yapar. Bunları anlamayanlar değil hissedemeyenler olacaktır. Bu değişime devam etmek bana ulaşmak bir bireyi kardeşliğe katmak düşünüyorum ki bu başlığa sahip çıkanların en önemli görevlerinden biri, ben değişime hazırım daha doğrusu yarım kalmış değişimime bana gösterilecek bir yol topluma kardeşliğe bir bireyi alfa yolunda bir adım daha zütürmek demektir. Ben yaşamıma bakarım ve o adamın dedikleri mantıklı şeyler ne kız nede bir şey umurumda en önemli felsefe bu belkide ben yaşarım dişiler gelirse gelir. Ama şuan bir şey umurumdaki o adama bir borcum var alfamı tamamlamak. Bu yüzden kardeşliğe katılmak yıllar sonra onun deyimiyle gibimde olan şey.