psikoloji içeren bir hikaye

Artık bizim için bir umut yoktu, başkaları ile evlenecektik ben Gizem’i sevecektim, Ece o adamı belki zamanla sevecekti birbirimizi hiç unutmayacaktık ama mutlu olmaya çalışacaktık üzülmeyecektik, mutluluğu deneyecektik.

Olacaklar buydu başka bir şey değil.

Gözlerimi açacağım her şey bitmiş olacak…

Gözlerimi açtım hiç bir şey bitmedi.

Ece gitti, bana bıraktığı masanın üzerinde duran beyaz bir elveda,

Olacaklar için üzülme dedi, şuan yanımda olsa ona çok kızarım nasıl üzülmeyeyim öyle mi?

Beni bu kadar güçlümü gördün? Ben senin arkandan üzülmeyecek kadar güçlü müyüm?

Senin arkandan üzülmeyecek ağlamayacak kadar az mı sevdiğimi düşündün seni?

Olacak olan, senin evliliğin olacaktı ben buna bile üzülecektim kendimi hep suçlayacaktım,

Sen şimdi bırakıp gittin beni ve ben üzülmeyeceğim?

Görmeden inanamazdım, bunun bir rüya olmadığına inanmalıydım.