1. 301.
    0
    Kanattın rûhumu ateşten bakışlarınla;
    Ellerini arar ellerim, üşüyen yalnızlığımda.
    Solup gider düşlerim, içinde yoksun diye;

    Lâl yine yüreğim, suskun bir hüzün akşamında;
    Adını anarken, kor dolu dudaklarımla.
    Nârını içimde saklarım nâr sen, ateş sensin diye...

    Yitik bir mavi gibi gizlenir hayâlin şafaklanımda;
    Adını anarken, kor dolu dudaklarımla.
    Vazgeçemem asla senden, sen benim bir parçamsın diye,
    Seni dilerim Tanrıdan, birgün seni bana versin diye.
    Adın, simsiyah bir nokta gibi durur dudaklarımda;
    Karanlık bir köşede, sensiz ve yalnızlığımla.
    ···
   tümünü göster