dilenci bir kızla geçen anım

trençkotumun iç cebine elimi sokup mendil paketini yokladım. içinde sadece bir adet mendil kalmıştı. 2 parmağımın arasına sıkıştırıp cebimden çıkardım. mendili açıp dizlerime yatmış olan kızın yüzündeki terleri bununla hafif hafif bastırarak sildim. arada bir küçük küçük dudakları titriyordu. tüm bunlar olurken asansörün kapısına vurulan sesle birlikte irkildim. serkan diye seslendim. serkan ise ışıkların gittiğini söyledi. içimden gibtir çektim. gece yarısı giden ışıklar genelde saatler sonra geliyordu. serkan amaçsızca asansörün kapısını açmaya çalışıyordu. zifiri karanlığın etkisiyle iyice ağırlık çökmüştü üzerime. en sonunda hacı gibtir et git sen eve elektrikler biraz sonra gelir heralde dedim. bin kurusu formalite icabı olmaz çekiyordu ama biliyordum bitsede gitsek kafasındaydı. bir dizi formalite cümlelerden sonra tamam bişey olursa arasın beni dedi. son olarak serkana iremi uyandırma boşuna meraklanmasın olur mu dedim. tamam dedi ve merdivenleri hızlı hızlı çıkarak uzaklaştı. üst katlardan kapının pat diye kapandığını duydum daha sonra zifiri karanlık ve zifiri sessizlik. göz kapaklarımın uykuyla kapanması son hissettiğim duygu oldu.