geçen yine en sevdiğim demliğimde bimden

sabah sporumun ardından bizimkilerin yanına mutfağa girdim. dün gece benden sonra iyice dağıtmışlar. baktım bulaşıklıkta herkes birbirinin üstünde. "bu ne hal lan!" diye bağırdım bunlara. "siz de hiç mi utanma yok lan!" dedim. herkes birbirinin üstünde olunca nevrim döndü tabii. hemen oradan tabak atladı. ilk kendine gelen o.çocuğu buydu. "abi vallahi bir şey olmadı. sen bizi düzgün bırakamamışsın dün gece. biz de düşmeyelim diye birbirimize girdik yani." diyor. "lan bir uyutmadınız be." diye demlik altı uyandı sonra. "lan kavaşe dün gece treni yaptın tabii uyuyamazsın." dedim. ne treni lan deyip çatalı bir saldı üstüme. baktım dellendi iyice hemen çatalı filan aldım yanından. demlik üstü de bunu sakinleştiriyor. dedim "bırak gelsin kodumun kavaşesi. sabah sabah yaptığı nedir lan bunun!"