toplumla iyi geçinen biriyim

(... )
"Ergenliğimin en başlarından beri hep senin tipinde bi hatunum olsun istemiştim ha." -o zamanlar bunu ilk söyleyişimdi. Yalan değildi, her türüyle yapmam gereken bir konuşmama vardı.
"Hm öyle mi nası bakim?"
"Böyle uzun koyu kumral saçları olucak işte, kendinden hafif dalgalı, ama düz. ince zarif bi duruşu olucak. Bağırıp çağırıcak çok kızınca, sonra kin tutmayacak ama, çay içip sevişicez falan."
"Ahahah çay içmeyi şunun da içine koydun ya ne diyim sana adam."
"Öyle ama, yapmıyoz mu sanki?"
"Yapıyoz tabi. Hep yapcaz."
"Ya... bırak... "
"Aman ay realist adam da olurmuş ay yerim. inanmıyosan görüşürüz ilerde aşkım."
"Burnundan sümük mü sarkmış lan senin?"
"Yaa ay allahım ya sen hep kusurlarıma bak zaten! Nerde hani?"
"Kandırdım zuhah. Ama incilerini saniyede dökülmeden de edemedin hanfendi. 'hep kusurlarıma bak saateen' falan, noluyor?"
"Yok bişey ya öyle kızdım sadece bi an."
"Çok çabuk parlıyorsun, iyi bi şey değil."
"E al şimdi ama yani... sonra niye... "
"O kadar da ciddi bi şey demedim ki ya... "
"Hayır ama ciddiyim bazen yargılaman çok geriyo beni, biyere kapatasım geliyo kendimi."
"... tamam tamam bişey demedim gel buraya."