hatalar yanlışlar inanışlar kaybedişler

apar topar ameliyat etmiştiler beni. 10 cm içeri doğru 10 cm uzunlamasına açmıştılar kıçımı. dikiş de atmayıp yaranın kendiliğinden kapanması gerektiğini söyledi doktor. hergün sabah akşam pansuman olmam gerektiğini de eklemişti. sabah akşam eve hemşire geliyordu.
şöyle anlatayım. yaranın içinde bez var panpalar. o bezi çıkartıp yaraya su tutup tekrardan bez konuluyordu. o günlerde neler çektiğimi bir ben bir de allah bilir. sabah akşam hemşire geliyordu. yara dan çok benim istanbula gitme planım tehlikeye girmişti. canımı bu sıkıyordu en çok. doktor kafadan 1,5 ay rapor yazmıştı. iş yerinin bu konuya ne diyeceği de şüpheliydi. ama ben imzamı atmıştım bu yüzden pek düşünmüyordum bu konuyu..
özlemde çok üzülmüştü. gelemiyeceğimi düşünüyordu bir yandan da beni teselli ediyordu. artık bende evdeydim ve saatlerce konuşur olmuştuk.