hatalar yanlışlar inanışlar kaybedişler

herşey yoluna girmişti artık. hergün konuşuyorduk gerek viber dan gerek skypetan.
dışarda olduğu zaman whatsapptan yer bildirimi yolluyordu ve tabiki fotoğraf da.
facebookta bununla kapak fotoğrafımızı aynı yapmıştık. bir kaç gün sonra;

+aşk sana bişey diyecem
-efendim canım buyur
+emrah diye bir çocuk var kapak fotoğrafımı beğenmiş bende kullanabilirmiyim diye soruyor.
-hayır canım olmaz o bizim fotoğrafımız kabul etmiyorum
+ama aşk ne olacak çocuk nezaketen sordu bende sana soruyorum.
-peki canım kullansın o zaman kim ki bu çocuk
+bizim köyden uzaktan bir akrabağımız. burda istanbulda bayrampaşa da kalıyor.
-hmm tamam o zaman

ama benim içime bir kurt düşmüştü. ne alakaydı yani. neden kullanmak istiyordu.
facebookta onu takibe almıştım. özlemin her fotoğrafını beğeniyordu. çok dikkat çekmeye başlamıştı.

+bu çocuk herşeyini beğeniyor bak hoşlanmıyorum bu durumdan
-aman aşk ne olacak yahu beğeniyor sadece
+bilmiyorum canım bilmiyorum
-boşver aşkım. sen ne zaman geliyosun gel artık doya doya sarılayım sana
+az kaldı canım meslek eğitiminden öncesine 2 hafta izin aldım ağustosta geliyorum istanbul'a
-tamam canım çok mutluyum çabucak geçsin günler
+inşallah canım inşallah.

iş yerinden iznimi almıştım. uçak biletini de almıştım. ağustos ortasında kızın yanına gidecektim.
haziranın son haftası kuyruk sokumunda bir acı hisettim. ama pek önemsemiyordum. halam gelmişti bizi ziyarete berlinden. kanser hastasıydı. 2 yıl önce ameliyat olmuştu. ama çok iyidi en ufak bi rahatsızlığı kalmamıştı. hafta sonu geçmiş ertesi gün işe gitmiştim.
ama oturamıyordum feci bir acı hisediyordum kuyruk sokumunda..