hatalar yanlışlar inanışlar kaybedişler

ben sevmiyordum aşıkta değildim kendisine. ama güzelliği başımı döndürüyordu. skype da kamera açıyorduk bir birimize. öyle konuşuyorduk. bana hergün fotoğraf yolluyordu. keza bende ona.
haziran başıydı. artık hep onunla konuşuyordum. gece 2-3 e kadar sonra 2 saatlik uykuyla kalkıp işe gidiyordum.

-özlem sana birşey demem lazım
+efendim canım
-ben sanırım sana karşı birşeyler hissediyorum. evet görmedim seni yani bire bir görüşmedik. ama bilmiyorum. çok uyumluyuz. herşeyimiz hemen hemen aynı düşüncelerimiz.
+ciddimisin sen.
-evet canım ciddiyim.
+öncelikle teşekkür ederim. sana yalan söylemiyeceğim. evet bende seni seviyorum. çok samimi geliyorsun bana. nedense bir güvenim var sana karşı.
diğer erkekler gibi değilsin. dul olduğumu bildiğin halde en ufak konu dahi açmadın o konuyla ilgili. ama hadi diyelim beraber olduk. ve çok iyi anlaşıyoruz. iş ciddiye binince ne olacak? ailen beni kabul edecek mi?
-niye kabul etmesin ailem seni. dulsun diye evlenmiycekmisin hiç. bizimkiler takmaz böyle şeylere rahat ol sen.
+o zaman sen şimdi benim sevgilim misin?
-sanırım evet : )
+inanamıyorum şuan
-sanırım bende

derken kızla çıkmaya başlamıştım. herşey yine rayına oturmuş düzlüğe geçmişti. inanamıyordum. onca şeyden sonra bu kısacık zamanda. ama aşık değildim ona eminim. kimseye güvenmeyecektim bir süre söz vermiştim kendime.
bu kızla konu buraya geldikten sonra can arkadaşım heline yazdım hemen. dedim böyle böyle.

+canım çok kaptırma kendini bak 1 değil 2 kere yaşadın.
-yok helin bu sefer kaptırmadım kendimi merak etme. olursa olur olmazsa olmaz modundayım.
+bak bu kızın gözleri göz değil hiç tutmadım bunu
-kız ne oldu sana gözlerden anlam mı çıkartıyorsun : )
+canım ben fikrimi söylüyorum aman dikkat et
-tamam canım benim merak etme.