eski sevgili

gözümün içine bakarak yalan söylemiştir. hem de öyle beyaz yalanlardan değil, kapkara yalanlardan...
şimdi ben sana ne diyeyim ? açıp telefondan sabaha kadar küfür mü edeyim ? çalıştığın yere gelip seni rezil mi edeyim ? arkadaşlarına senin gerçek yüzünü anlatıp sokağa çıkamaz hale mi getireyim ? peki ya o yanındaki erkek kılıklı muallakye ne diyeyim ? küfredip facebooktan engellemek denir dıbına koduğumun bini ? zeka yaşınız kaç lan sizin ? ananız nerde büyüttü lan sizi ? nasıl bir aile terbiyeniz var sizin ? büyürken 'kahpelik nasıl yapılır' diye özel ders mi verdiler size ? napayım ben bu amcık ağızlıyı ? suratını paramparça mı edeyim ? açıp telefondan dümdüz küfür mü edeyim ? yaşadığınız şehre adam yollayıp korkudan sokağa çıkamaz hale mi getireyim ? ne yapayım söyle. senden cevap bekliyorum. değmezsiniz dıbınıza koyayım. sıçtığım taka bile değmezsiniz. 'kötüyüm nolur yardım et bana' dediğinde ilk otobüse binip 6 saat sonra yanına gelen adamı; yalancı ve karaktersiz bir herif için terk ettin. sokakta köpeklerle konuşan, onları elleri ile besleyen bir adamı kaybettin. kuşları alıp saatlerce onlarla dertleşen bir adamı kaybettin. yolda yürürken karınca gördüğünde 'acaba üstüne mi bastım' diye ayakkabısının tabanına bakan bir adamı kaybettin. sabaha kadar oturup saçlarını okşayan, senin uyuyuşunu izleyen bir adamı kaybettin. seni seven bir adamı kaybettin. daha doğrusu sen bir 'adamı' kaybettin. seni kızları olarak kabul eden bir aileyi kaybettin. sen herşeyi kaybettin. hiç bir şekilde iflah olmaz bir karaktere sahip bir kadından sadık bir eş, bir anne yaratmak böyle nafile bir çabaymış. komik duruma düşmekten başka bir taka yaramıyormuş. kafamı gibeyim. bu kadar değer vermeseydim, küfretseydim , köpek gibi davransaydım; sonuç böyle olmazdı. sana huur derim ama ciddiyim huurlara hakaret olur. huur seni arkadan vurmaz, yalan söylemez; huur delikanlıdır, senin dert ortağın olur. sen huur falan değilsin. sen farklı birşeysin. adını koyamadım. gidin pisliğinizde geberin huur çocukları