1. 1.
    0
    Neyse konuya dönelim
    Liseyi bitirip 1 sene boş geçtikten sonra derhaneye gittim ve sınavda berbat bir puan ve berbat bir bölüm seçmiştim.

    tekirdağda gıda teknikerliği okuyacaktım 2 yıllık.
    yakın arkadaşımda orayı kazanmış ev tuttuk 2 erkek kaldık 2 sene boyunca evde uyudum desem yeridir canım sıkılınca okula giderdim sadece 2 senemde böylece çöp olmuştu
    bakın ne kadar kısa geçtim çünkü anlatılacak başka birşey yok :(

    yakın olması sebebi ile hafta sonları istanbula kaçıyordum

    bu özgüvensizliğin ve sosyal fobinin gözlük taktığım için olduğunu kendime inandırmıştım sanki annemi ikna edip lazer ile gözleri çizdirdik ve gözlüklerden kurtulmuştuk artık.

    ama anladımki sorun fiziksel değil pgibolojikti. ruhsal çalkantılar artıyor çocukluğunu yaşayamamış bir yetişkin olarak kendimi çocuklardan farklı görmüyordum.

    kira okul yol ev elektrik su kişisel harcama ameliyat vb aileme bayağı bir maddi ve manevi yük olmuştum. artık kendimden tiksiniyordum ve birazda büyümüştüm.
    artık yaşadığım hayatın normal bir şey olmadığının farkına varmıştım.

    (rahatsızlığımı internette araştırıyor düzinelerce makale bilgi okuyordum artık içinde olduğum durumun adını koymuştum --SOSYAL FOBi YADA ANKSiYETE-- )

    2 yıllık okul bitmiş tabiki düzinelerce FFFFFFFFFFF ile bırakmıştım okulu :D

    bu arada uniye başladığım sene online oyunları bırakmış fakat internet bağımlılığından vazgeçememiştim.

    derken tekrar evde ve boşlukta buldum kendimi...

    samimi bir akrabamız herzamanki ziyaretlerinden birini gerçekleştirirken benide sever o 3 odalı 3 ailenin kaldığı fertlerden biridir ciddi bir konuşma yaptı artık büyüdüğümü birşeyler yapmam gerektiğini çalışmam gerektiğini söyledi.

    anne babamdan görmediğim ciddiyet ve birazda kızgınlıkla söyledi

    derken ertesi haftada iş buldu.
    ···
   tümünü göster