2006 yılında yaşadığım korkunçlu olayım

Kemal ,ziya ve ben tekrar o mükemmel şehre ankaraya gidiyorduk .
Esyalari almamiz lazimdi yoksa direk şehirlere gecerdik ama ...
Uzun bir yolculuktan sonra vardik Ankara'ya gözünü yediğim evimize , oranin tak kokusunu bile ozlemisim amk ...
Hikayenin gerisi malum , 1,5 ay kadar bir sure 0 problem ilerliyoruz , oralari da anlatirim belki .
Ankara'dan sonra sira bursa'da ziya bize olan son görevini de gerçekleştirdi , terminale kadar birakti arabayla ... Eyvallah canim kardeşim ...
Bizim bu arkadasligimiz hep sürecekti , üniversite arkadasliklari söylenenin aksine çok sağlam olur .
Ohhhhh bursam beniiim yeşiline kurban
Bursa terminaline vardigimda anne babama actim telefonu , geldiğimi duyunca çok sevindiler ohh beee missss
Aktarmali minibüs yolculuğundan sonra evdeydim .
Beni 9 ay karninda tasimis , yemeyip yedirmis gitmeyip giydirmis anamin , çok yakin zamanda kaybettiğim canimdan çok sevdiğim babamin yanindaydim ...
Ve manti ...