sosyal fobiye radikal tedavi

yazı biraz uzun olacak şimdiden söyliyeyim özet geç bin diyecekler gibtirsin gitsin konudan.

---BÖLÜM 1---

1989 bulgaristan göçmeni bir ailenin 2. çocuğu olarak dünyaya geldim(tek erkek)
3 ailenin 3 odalı evde kaldığı işlek bir cadde üzerindeki evde büyüdüm.

Zaten içe kapanık bir çocuk olduğumdan birde evin konumu eklenince iyice insanlardan ve yaşıtlarımdan uzak kaldım. cadde olduğu için dışarı çıkamıyor bütün gün evde geçiriyordum.

derken 7. yaşıma geldim eve kendi evimize taşındık. (apaçi semti :( )

ilk okul 1.sınıfa başladım ama diğer yaşıtlarım gibi sosyal değil hep bir kenarda sinmiş olarak bütün günü oturarak ve konuşmayarak geçiriyordum.
arada dışarı hava almaya çıkıyordum okadarda değil :P
3 sene böyle geçti (evet yanlış okumadınız 3 sene )

4.sınıfa geçtiğimizde pekekent öğretmen sınıf düzenini kendi oluşturdu.

erkek-kız düzeni gelmişti sınıfın en güzel ve tatlı kızını yanıma oturtmuştu boyu biraz daha kısa olduğu için benimde gözlerimin iyi görmediğini fark etmiş olacak ki 2. sıraya oturttu.
o zamandan sonra bende zaten var olan utanma duygusu kendini fiziksel belirtilere bırakmıştı
terleme hafif terleme kızarma vb.

en köşede ve arkada oturan ben için biraz kötü olmuştu arka köşede etliye sütlüye karışmayan ben ve arkadan herkesi gördügüm için içimde ister istemez bir güven duygusu olurdu bilen bilir zaten.

neyse zaten birşeyde diyemezdim öğretmene istemeye istemeye düzeni kabul ettik .

tabiki ben sıranın en köşesinde 1 bacağım dışarda olarak oturuyordum. yani imkanlar dahilinde kızdan en uzak yerde
Öğretmende bunu anlamış olacakki gelip elleriyle bizzat kendi sıranın içine sokuyordu beni
olacakya kızda beni seviyormuş masum duygularda bunu tabiki çooooooook sonralardan öğrendim.

öğretmen bu kızı ceza aracı olarak kullanıyordu . yaramazlık yapanları tokatlatıyordu. kızda cici bici falan ama takır tokur milleti tokatlıyordu
bir gün öğretmen ev ödevinden dolayı benide tokatlatmak istedi tahtaya çıkardı fakat kız herşeye rağmen tokat atmadı. çok saf olduğum için tabiki neden olduğunu anlamamıştım...

çok iyi bildigim sorulara cevap verememe mi dersin öğretmenin tahtada konu özeti anlatanlara sözlü olarak 100 vermesine rağmen kalcağımı bildiğim halde çıkmamam mı dersin yapamadığım basit şeylerden bazılarıydı.

hayatımın ilk dönemi böyle geçti var olan duygularım daha çok baskın hale geldi ve iyice içine kapanık biri oldum derken 6. sınıfta bir darbe daha yedim gözlerim iyice bozuldu ve doktor gözlük vermişti artık olmayan özgüven sorunum artık eksilere gelmişti.