hatalar yanlışlar inanışlar kaybedişler

okul tam surat devam ediyor sömestırları bir bir geçiyor ve amacıma yavaş yavaş yaklaşıyordum.
velasıl 2 yılımı doldurmuştum. ve diplomamı almıştım. ama daha güzel meslek eğitimi için bu gazla real i de alayım dedim ve ona da kayıt oldum. o da 2 yıl sürüyordu. ilk sömestırı geçmiştim rahat bir şekilde. o yıl ablamla beraber memlekete gittim.
ufak amcam da memleketteydi. 3 haftalığına gitmiştik. ben bir günü amcamların evine gittim. yengemin kız kardeşinin kızı da oradaydı. babasını 2000 yılında kaybetmişti. annesi de ordaydı. ben ufakken bana hep takılır oğlum kızımı sana verecem sen benim damadımsın der dururdu hep.
o gün orda hülyayı görmüştüm. çok güzelleşmiş genç bir kız olmuştu. lan dedim ne güzel aileler bir birlerini tanıyor, kız çok güzel. bu kızla bir şekilde irtibat kurmalıydım. bir gün ufak amcamlar onun bir büyüğü olan amcamlara gitmişlerdi. 5 amcam 1 halam var ( geçen ay vefaat etti ) sadece ufak amcamın bir büyüğü memlekette kalıyordu. neyse bir gecesi amca oğluyla balkonda muhabbet ediyorduk. ona açtım konuyu. benle yaşıt o da. dedim böyle böyle büyümüş hoş kız olmuş nasıl bulurum bunun numarasını. dedi olum amcamın oğlu içerde uyuyor. onlar kuzenler elbet numarası vardır onda. hemen odaya geçtim çocuğuun telefonunu aldım rehberden hemen numarayı buldum ve kıza mesaj attım. ilk mesaşım * oldu. kimsin diye cevap yazdı. dedim böyle böyle benim. numaranı kuzeninin telefonundan çaldım senle irtibat kurabilmek için. o yıl kendime vodafone hattı almıştım. tesadüf o ya kızda da vodafone vardı ve rahatça mesajlaşıyorduk.