intihara meyilliyim bu aşamaya

neyse işte bi gün buluştuğumuzda 'biraz ara verelim' dedi. ilk dediğinde anlayamadım, gülümseyerek 'ne, he' falan dedim şakaya vurarak. bu ciddi ciddi baktı ve 'yürümüyor işte biraz görüşmesek ikimiz içinde daha iyi olacak' dedi. ve kalktı. o sırada bütün gururumu çiğnerek 'gitme' dedim, gözlerim doldu. büşra ise oralı bile olmamış, gibtirip gitmişti. (aslında gibtirmeden gitmişti, gibsem bu kadar yanmazdı içim diye düşünüyorum bugün olaylara bakınca). eve döndüm ben de salya sümük. kimse yoktu evde. aldım elime bir meyve bıçağı banyoya gittim. girer girmez aynaya bi yumruk attım. elim acıdı ancak umrumda değildi. kazağımı dirseklerime kadar sıyırdım ve yeşil yeşil olan damarlarıma bi bakış attım. bıçağı tuttum sapını çevirdim ve zütüme soktum. biraz aralanınca, sıyırdığım yere kadar zütüme soktum kolumu. acı ile karışık zevk duyuyordum o sırada babam eve geldi anahtar sesini duydum. ancak kolum çıkmıyordu ve kapı kilitli değildi. bi kolum zütüme girmiş öbür elimde bıçak ayin yapar gibi bi halde kalmıştım. bıçağı hızlıca çamaşır makinasının arkasına salladım ve suyu açtım. banyo perdesini de kapattım. babam kapıyı çalınca 'gel' dedim. babam 'oğlum fazla durma tüp bitebilir' dedi. ben de 'ulan amcık şohbeni bile açmadım nasıl bitcek' demeyi düşündüm ama diyemedim. 'peki baba' diyebildim sadece. bu olaydan sonra kolum bi hafta tak koktu.