toplumla iyi geçinen biriyim

Gözlerimin içine bakıyor. Cümlemi bitirmeliyim. Vaktim yok. Fakat o elimden çekip durduruyor beni aniden. Asimetrik lambaların sokağında tam ortada birbirine dönük yüzlerimiz. Onun yüzüne vuran ışığın aksine, ben ayın karanlık tarafındayım.

"Korkma. Korkmanı gerektirecek olanları biliyorum. Hepsini biliyorum. Tepene binicem evcilik oyununa kaptırcam kendimi sanıyosun bunca olaydan sonra yine de. Daha bikaç saat önce gözlerimin önünde iki kızı oynatıp birini düşürdün. Sırf bana bikaç dakikalık bir şey gösterip haklı olduğunu kanıtlamak için. Bazı şeyleri ne kadar kolay yaptığını biliyorum. Ama sana o gece demiştim ben korkmuyorum diye. Hala korkmuyorum. Ama şu yaşadığımıza bak ya, lütfen. Ne farkımız var ki zaten? Bi yeni kelimeyle değişiceksek zaten bi tak bilmiyoruz demektir. Dışardaki mallardan hiçbi farkımız yok demektir o senin her fırsatta ezdiğin."