ben akhilleus ölüm ve keder getiren

part 5 :

beni gördü ve ırmağın üzerinden çıplak ayakla yürüyerek yanıma toprağa çıktı.

yüzümü ellerinin arasına aldı ve sıcak bir ses tonuyla ithaka adına savaşa gitmemem gerektiğini söyledi.

+sen bir tanrıçasın anne bana kaderimi söyleyebilirsin
-söyleyemem aşil kader değiştirilebilir seçimlerinle iki farklı kader yaşabilirsin

yere eğilip bir kaç ufak çakıl taşı aldı ve avuç içlerinden bana gösterdi

taşların bir tanesi alev aldı diğeri ise su oldu akıp gitti.

+sen aşil, su mu olmak istersin berrak temiz ve mutlu, yoksa ateş mi olmak istersin yanıp kül olmak mı istersin oğul ?

serin ve sağnak bir yağmur başladı hava gittikçe sertleşiyordu sanki vereceğim karar bin yıllar öncesinden biliniyor gibiydi sanki tanrılar öfkeleniyordu,
bir iki adım attım gözlerine baktım öyle ki gözlerimdeki kibir kan ve savaş hırsını hissedebiliyordum
su tanrıçası annem de hiisettmiş olmalı ki, sarp dağların arasından köye kadar inen şelaleler hiddetlendi akarsular taşmaya başladı ve annem su tanrıçası gözden kayboldu.

arkamı döndüm, insanlar çığlık çığlığaydı tüm köyü şelale ve ırmaktan taşan sular basıyor yağmur ise körüklüyordu oysa ki sadece bir anne evladı için ağlıyordu.

biraz uzaktaki evime dönemek üzere yürümeye başlamışken rüzgar tanrısı boreas'ın silüetini gördüm bir an için, sarı eski bir kağıt düştü üzeriden o da annem gibi gözden kayboldu.

kağıtta 4 dolunay sonra tanrı konseyine gelmem istenmişti ama öncesinde poseidon'un beni dünya'Nın sonundaki okyanusta görmek istediği yazıyordu.