cinlerle geçen 6 senem

2 hafta icerisinde az cok namaz kilmayi ogrenmistim, gormuyordum fakat icimde her ne olursa olsun bi tedirginlik hakimdi. yanlis bi is olmasin diye de hocayi gormeden evvel çingen kariyi aramamaya karar verdik. sosyal hayati gibilen sadece ben olmadim. ayni sekilde annemin de durumu icler acisiydi tek eglencesi olan günlere gidemiyordu garibim :d olaylar 2004 mart sonu gibi basladi. artik mayis ortalari, hatta sonlarina dogru yaklasmistik beyler. yine klagib bi gun yatagima gittim kur'an okunacak diye rahatim bisey gormeyecegim mantigindayim. ama oyle olmadi. bu sefer gördüm. ruyamda beyler karanlik bi ortamdayim, ormanlik bi alan zannedersem, sol tarafimda orman sag tarafimda akarsu, yatiyorum, ama yanimda ateş var, kamp ateşi gibi. ormanin icinden cikan yine 3 tane varlik, yine kirmizi entarili. bana dogru yaklasiyorlar, bordo gozlu olan adamin elinde yine kase var. ama kase de bi degigiblik var, alt taraflari kararmis, yer yer mavilesmis. geldiklerini goruyorum, ayaklaniyorum ve kacmaya basliyorum. zikzaklar ciziyorum, nehir boyunca kosuyorum beyler, ben kosuyorum onlar arkamdan yuruyor ancak aramizdaki mesafe hic kisalmiyor. cok sakinler, belki saklanirim dusuncesiyle ormana giriyorum bu sefer, sık çam ağaçları, ölümüne koşuyorum, ayagim takiliyor yere dusuyorum yuvarlaniyorum, yuvarlandigim yerden kalkiyorum ve bi bakiyorum ilk yattigim yerdeyim. kalkmaya calisiyorum tam kalkmaya calisirken omuzlarimda aci. hemen arkama gelmisler, 2 tanesi elleriyle omuzlarima bastiriyor, ama bastirdiklari yer baya cıs ediyor, et kokusu geliyor, elleri kor gibi sicak, etim yaniyor. bordo gozlu olan elindeki kaseyle geliyor, gozlerimin icine bakiyor, yine o 3 sozcuk, sanki bi rituel bu, ve gittikce dozaji artiyor. yine yumruk atiyor burnuma, kanim kaseye akiyor kuller alevleniyor. alevlenen kullerin icerisinde bi anda, cahil picler bilmez ama zarf acacaklari vardir, belki bilen vardir, hafiften bicaga benzer, oyle bisey cikiyor ama, tunç renginde boyle, bi ucu yuvarlak, yuvarlak seklin uzerinde arap alfabesinden kabarmis bi harf yahut rakam bilemiyorum herneyse. o aleti sokuyor burnuma. aci hissediyorum ve ciglik cigliga uyaniyorum. agzimda kan tadi var. isigi aciyorum. burnum kanamis. kanlar akmis her tarafa, tshirtum batmis. şaşırdım tabi beyler, koştur koştur salona indim, merdivenlerden inerken gozucuyla annemi ve o karaltiyi gordum. ciglik attim ve merdivenlerden yuvarlandim korkudan. kendime geldigimde ezan okunmus beyler saat 6 civari falan. annemde babamda gergin. annem sucluyor kendini uyuyakalmisim diye. babamda nasil dustun oglum burnunun uzerine diye soruyor bana. anne dedim, senin suçun yok, onu gördüm senin karsinda.