bir sonraki partı beklerken cips yiyin

part 6 - gecikmiş dakikalar

ben: rebecca?!
kadın: pardon?
ben: rebecca? ismin rebecca değil mi?
kadın: ah, karıştırdınız sanırım ben italyan değilim.
ben: o da değildi... ispanyol değil misin?
kadın: evet?

o kadına dikkatlice ama çok dikkatlice baktım. rebecca'ya çok benziyordu. biraz konuşmaya çalıştım. onda bir problem olduğunu hissediyordum.

ben: isminiz nedir?
kadın: bakın bayım, eşimi bekliyorum
ben: a, tamam... tamam yani ben, yalnızca konuşmak istemiştim.
kadın: kalksam iyi olacak, dışarıda bir sigara içsem fena olmaz. size bol şans...

kadın yanımdan kalkıp dışarı doğru giderken arkasından sürekli ona bakıyordum. rebecca'ya çok benziyordu. bu gece orada çok garip şeyler oluyordu, bundan emindim ama nasıl bir şeyin içinde olduğumu henüz çözememiştim. derken, sigarasını çantasından çıkartırken bir kağıdı düşürdüğünü fark ettim. hemen kalabalığın arasından süzülerek düşen kağıdı kimse görmeden aldım. kağıtta yine aynı şeyler yazıyordu

午後7時、この夜、日本のエジプト領事館に行く

ben: bingo!! lanet olası sürtük beni kandıracağını sanıyor!

hemen koşup resepsiyona kağıttakini çevirmesini istedim.

ben: pardon, burada tam olarak ne yazıyor acaba? japoncam biraz kötü de...
reception: biraz kötü bir japonca bu ama sanırım buakşam saat 7'de mısır konsolosluğuna git yazmak istemiş...
ben: saatiniz kaç?

tam bu soruyu sorduğumda dışarıda büyük bir gürültü koptu! herkes dışarı doğru koşmaya başladı.

uzaktan hep şu sesleri duydum... lanet olsun hemen ambülans çağırın, biri intihar etti!

meraklı bakışlarla dışarı çıktım, yerde yatan cansız bedenin camı silen 2 kolu olmayan o adamın olduğunu fark ettim.

insanlar adamın düştüğü yere yani yukarı bakmaya başladılar. içlerinden biri...

adam: orada biri var,
diğer adam: evet evet biri var, o itmiş olabilir!

kafamı yukarı kaldırdığımda, yukarıdan aşağı bakan kişinin kendimin olduğuna yemin bile edebilirdim.