yarın psikiyatra gidiyorum

@4 adam haklı beyler.

kardeşim, bi ilaç veriyor panik atak ve sosyal fobi için; mübarek, gün boyu uyuyorsun. okula gidemiyordum, dışarı çıkamıyordum, bahçeye çıkıp gece gündüz kahve-sigara... sonra sigarayı da bıraktım ilaçları da ama ilaçları bırakmamda asıl rolü bipolar ilacı oynamıştı.

amk, bipoları yaşayan bilir. bi ay manik geziyorsun, 3 gün depresif. verdiği ilaç her gün depresif gezdiriyordu. hayatım kararıyordu amk.

bi de benim gittiğim hastanede bi odada iki doktor vardı. masalar dip dibe. anlatıyorsun, amk, yandaki hastaya kulağın kayıyor. dikkatin dağılıyor... ilaç temsilcileri mi, ne gibimse, onlar giriyor hastadan önce/hastayla beraber.

iki yıl falan oldu. dibe vurduğum hayattan büyük başarılarla, bi daha düşmemek üzere yükseldim kardeşim.

nasıl, dersen, editler anlatırım sonra.

not: yani, bu saydıklarım dışında bi şeyse git tabii kardeşim, yanlış anlaşılmasın.

edit: vay amk, ben yazana kadar beş kişi yazmış ya la.

yav bi de, benim ilk gittiğim doktor böyle, küçük bi merkezde (devlet hastanesinin bi şubesi gibi), pek hastası olmayan bi adamdı. üç gün gittim (amk, arka arkaya hem de), dedim, "doktor, arkadaşım yok benim, gözünü seveyim iki kelam laf edelim." adam da gibtir çektiydi en son.

üstte biri söylemiş, parasıyla kardeşim, cidden iyi bi tedavi/ilgi istiyorsan.

ondan sonra işte başka bi doktora gittim.